Niagara Falls

Na nog een ontbijt op het terras hebben we rustig aan weer ingepakt en zijn we rond 11 uur op weg gegaan naar Canada! Eerst noordelijk langs het hele Senecameer (44km) en daar waren heel veel wijnboerderijen met veel wijngaarden, het leek Frankrijk wel. Ook door een plaatsje gereden met hele mooie huizen, leek wel Voorhout bij Den Haag. Heel veel huizen zijn hier trouwens van kunststof gemaakt, niet alleen de kozijnen, maar ook de “muren”. Wij vinden dat helemaal niet mooi. Ook zie je bijna bij ieder huis de Amerikaanse vlag, niet alleen wapperend, er worden vaak hele creaties van gemaakt, een soort gevouwen waaiers op de veranda. Halverwege onze rit zijn we nog gestopt bij een parkeerplaats langs de snelweg voor onze maaltijdsalades. En uiteindelijk kwamen we bij de Niagara Falls. Een hele grote brug over het water leidt je naar Canada en daar moesten we een poosje wachten voor de douane. Alle auto’s moeten alle inzittenden laten zien en in ieder paspoort moet een stempel. Ook stelde de douanier de gebruikelijke vragen als wat we hier doen, waar we verblijven en wanneer we weer weg gaan. Toen de stempel binnen was was het nog een klein stukje naar ons hotel. Hoewel hotel, het is wel een hotel, maar ze hebben ook een paar huizen en daar hebben wij er een van. Beetje een oude boel, maar voor een nachtje redden we het. Na even wat gedronken te hebben zijn we lopend naar de falls gegaan. Dat is hier 10 minuten vandaan. We zagen als eerste de Amerikaanse falls en hoewel groot, waren we nog niet zwaar onder de indruk, dat kwam later. We hebben kaartjes gekocht voor de Hornblower en na wat wachtrij gedoe en het ontvangen van een rode regenponcho mochten we de boot op. We hadden een goed plaatsje op het bovendek en vaarden eerst richting de Amerikaanse fall. Het was prachtig want precies toen we er langs vaarden verscheen er een regenboog op de waterval, heel mooi en nog nooit een regenboog van zo dichtbij gezien. En toen verder richting de Canadese Fall, de Horseshoe. Nou die poncho’s waren niet voor niets, golven water over ons heen, maar het was leuk! Heel dichtbij de enorme waterval, het was erg indrukwekkend. En de Canadese is dus vele malen groter en mooier. Toen we klaar waren gingen we op zoek naar een restaurant. En voor we het wisten liepen we een soort Las Vegas binnen, wat een kermis, allemaal attracties, vastfoodketens en schreeuwende reclame. Het was een gekkenhuis. Maar gelukkig vonden we in een zijstraat een pizzeria en daar hebben we lekker gegeten met echte houtovengebakken pizza’s. Na het eten terug naar ons huis want Jacob voelde zich niet helemaal tof en nu zitten we even aan de koffie en lopen straks nog een keer terug naar de falls om te zien hoe ze in het donker verlicht worden, dat schijnt ook mooi te zijn. Maar daarover meer in het verslag van morgen. En morgen gaan we Maria naar het vliegveld in Toronto brengen en dan is zij zaterdagochtend weer thuis (vluchtnummer: KL0692). Nu nog even genieten van de laatste avond samen.