Strawbery Banke

En weer vroeg wakker door voorbij razend verkeer in dit benauwde hok met stinkbed, snel eruit! Na het ontbijt zijn Rob, Jacob en Simon gaan kanoën op het meer en hebben Floris en ik een wandeling gemaakt over de camping. Het is op zich een mooi terrein aan een groot meer. Ze hebben hier ook een deel natuurcamping waar geen electriciteit is en waar je niet met de auto mag komen. Verder zie je hier net als op de andere camping enorme caravans en campers, het zijn hele vrachtwagens soms. We hebben de kanoërs opgewacht bij het meer en zijn daarna zo snel mogelijk vertrokken. Bij de receptie snapten ze het niet helemaal, ze kregen juist altijd zulke goede recensies, nou deze keer dus niet. Na een rit van ongeveer anderhalf uur zijn we rond half 2 aangekomen in Portsmouth bij het Strawbery Banke Museum. Dit is een soort openluchtmuseum met huizen die hier op een enkeling na vroeger op deze plek zijn gebouwd en dus nog origineel zijn. Het oudste huis stamt uit 1695. We begonnen met een korte instructiefilm over het ontstaan van deze plaats, daarna een korte uitleg van een gids en toen konden we op eigen gelegenheid alles bekijken. Portsmouth is een plek waar de eerste Europeanen aan wal kwamen. De Engelsen die hier eerst kwamen vonden de wilde aardbeien die hier groeiden zo bijzonder en daarom noemde ze deze plek Strawbery banke (dat zijn geen spelfouten, zo schreef men dat vroeger). Toen de nederzetting later ging groeien kreeg het de naam Portsmouth. Het werd een belangrijke havenstad voor handel en tijdens WOI en WOII een plek waar de soldaten uitvoeren. We hebben verschillende huizen van binnen gezien. Sommigen waren in oude staat en hadden alleen informatie over de constructie en archeologie. Maar anderen waren ingericht zoals het vroeger was van 1695 totaal 1950 toe. Er waren een aantal rollenspelers bezig, maar wij hebben veel gehoord van een aardige vrijwilliger die veel wist te vertellen over de functie van de buurtwinkel tijdens WOII en over een huis dat van een Joodse Oekraïense familie was geweest. En wat hij vertelde, alle mensen van allerlei culturen en geloven leefden vreedzaam samen omdat iedereen als immigrant in hetzelfde schuitje zat. Hij vond het heel bijzonder toen ik vertelde dat mijn oma nog voedselbonnen uit de oorlog had, hier in de VS hadden ze toen ook voedselbonnen. Rob en ik zagen ook diverse dingen die we van vroeger kennen, zoals de rolveger en de weckflessen. Rondom de huizen waren ook vaak mooie tuinen aangelegd in stijl van die tijd. Het waren een paar leuke uurtjes, hoewel het wel erg warm was. Daarna zijn we naar het Quality Inn hotel gegaan, een kwartiertje verderop. En wat een verademing om in een schone kamer terecht te komen. We hebben twee kamers naast elkaar met een tussendeur, dus dat is heel gezellig en makkelijk. De jongens zijn gaan zwemmen. En aan het begin van de avond zijn we naar downtown gereden en hebben gegeten bij The Goat. Een typische Amerikaanse hamburger en whiskey tent, leuk om een keer te zitten. En erg lekker gegeten daar! En toen natuurlijk weer terug naar het hotel waar Jacob de tv snel op de baseball wedstrijd van The Red Sox zette, hij is inmiddels fan geworden van deze sport. Iedereen is blij dat we vandaag hier zitten ipv op de camping. En leuk om dan ook dit stadje nog mee te pakken op onze reis. Morgen op naar Boston, onze laatste plek.